Oud-president Telefonica: “Tien tanks om 50 miljoen kinderen onderwijs te geven.”
19 september 2016

19 september 2016, Assisi – Italië
“Digitaal onderwijs voorzien voor vijftig miljoen analfabete kinderen zou vier miljoen euro kosten. Dit is evenveel als de prijs van tien oorlogtanks”. Het is meer dan 60 jaar geleden dat Raul Follereau, apostel van de leprozen, twee bommenwerpers vroeg aan de VS en de USSR om al de leprozen ter wereld te genezen. César Alierta, oud president van Telefonica, spreekt in Assisi in naam van de organisatie Profuturo. Hij bekijkt de wereld vanuit de ogen van de kleinsten en de laatsten, overtuigd dat onderwijs de eerste stap is om de kloof van ongelijkheid te dichten.
Tijdens de interreligeuze ontmoeting ‘Thirst for Peace’ die georganiseerd wordt door de Gemeenschap van Sant’Egidio in samenwerking met het Bisdom en de Franciscaanse familie van Assisi nam César Alierta – die gisteren op de openingsceremonie sprak – plaats in het Panel ‘Economie en Ongelijkheid’: Hij presenteerde de initatieven van de Spaanse organisatie Profuturo, gesponsord door Telefonica en ‘la Caixa’, die digitaal onderwijs aanmoedigt en al meer dan twee miljoen kinderen en jongeren in Latijns Amerika en Afrika heeft geholpen.
“In de jaren 90 zijn we een nieuw tijdperk ingegaan van de digitale revolutie, dat meer ontwikkeling zal produceren dan het industriële tijdperk”, legde hij uit. Door deze nieuwe kansen af te zetten tegen de ongelijkheid in vele plaatsen van de wereld, legde César Alierta uit dat wanneer een jongen of meisje de kans zou hebben om minstens een jaar te studeren, hij/zij 10% meer kansen zal hebben. “Ongeveer 47% van de kinderen in Subsahara Afrika verlaat de school zonder hun diploma lager onderwijs te behalen en het percentage meisjes is dubbel zo groot als het percentage jongens.”
“Zelfs in Europa is het percentage werkloze jongeren tussen 17 en 24 jaar significant aan het stijgen. Tegelijkertijd zijn er in Spanje 200 duizend mensen met digitale competenties: ik schat dat de komende 3 jaar, 65% van de kinderen een job zal vinden die vandaag nog niet bestaat. Daarom moeten we nieuwe stichtingsprogramma’s oprichten: om de jonge Malawianen dezelfde kansen te geven als de jongeren van Berlijn of New York.”