Diepe rouw door het heengaan van Elard Alumando in Johannesburg.

14 juni 2016

Heel de Gemeenschap van Sant’Egidio verkeert in diepe rouw door het heengaan van Elard Alumando in Johannesburg.

Elard Alumando is overleden in Johannesburg, op 10 juni, om 19.00 u. De wereldwijde Gemeenschap van Sant’Egidio verkeert in diepe rouw. Na een ernstig auto-ongeluk, op 28 december jl., is hij – met de liefdevolle hulp van velen – een lange strijd begonnen voor het leven, ondanks zijn zwakke conditie. In de tijd dat hij in ziekenhuis verbleef, was Elard zich bewust van het feit dat hij omringd werd door de liefde van zijn broers en zussen in Malawi, in Rome en over heel de wereld. Hij heeft dit enkele dagen geleden ter gelegenheid van zijn verjaardag nog gezegd, zij het met een zwakke stem maar met heel tastbare dankbaarheid.

Elard werd in 1980 geboren in een dorp in Malawi, en leerde de gemeenschap kennen in Zomba in 1999, tijdens het eerste Pan-Afrikaans congres. Hij was de verantwoordelijke van de gemeenschappen in Malawi, en heeft een grote impuls gegeven aan het doorgeven van het Evangelie, aan de dienst aan de armen, aan de genezing van en de zorg voor de zieken. Hij was een referentiepunt voor velen en recentelijk ook voor de beweging van Jongeren voor Vrede. Hij heeft steeds de hoop gekoesterd dat zijn land er weer bovenop kon komen, startend bij de jongere generaties. De School van Vrede was voor hem een plaats van opvoeding tot hoop en van maatschappelijke vooruitgang van de armste kinderen. Hij trok zich het lot zeer aan van de vele Malawiaanse kinderen die geen mogelijkheid geboden kregen op een toekomst, omdat hun de toegang tot onderwijs werd ontzegd. Hij stond dan ook aan de wieg van het BRAVO-programma in Malawi om een naam en staatsburgerschap te geven aan de kinderen waardoor ze niet langer onzichtbaar blijven.

Hij bracht hoop op vele terreinen van het leven in zijn land, en hij deelde niet in de berusting die er heerst over het lot van vele mensen: met DREAM, het programma voor de verzorging van aids-patiënten, streed hij om ontelbare vrouwen en kinderen te redden van de dood. Hij stelde zich met grote inzet ten dienste van het Malawiaanse volk, van haar gezondheid en haar ontwikkeling, en ontwikkelde in dit kader vruchtbare contacten met de internationale instellingen in zijn land. Als een ware getuige van de hoop stimuleerde hij het werk van I-dream; streed hij voor de vooruitgang van de armen, de bejaarden en de gevangenen. Hij vertegenwoordigde de Gemeenschap op de bisschoppensynode van Afrika in 2009. Op een sympathieke en overtuigende manier gaf hij het Evangelie door aan anderen. Hij onderhield vele vriendschapsbanden in de wereld van de gemeenschappen van Sant’Egidio, waarvan hij sinds 2009 tot de bestuursraad behoorde. Hij bezocht vele gemeenschappen in Afrika, in Europa, in Rome en in de Verenigde Staten. Door velen werd hij beschouwd als een vriend en als een getuige van de geest van het Evangelie.

Een warme omhelzing namens de hele Gemeenschap van Sant’Egidio gaat uit vaar zijn vrouw Dyna, zijn drie kinderen, zijn broer Lawrence, naar de Gemeenschap van Sant’Egidio in Malawi, naar de velen die hem hebben liefgehad en gesteund in deze jaren. De Gemeenschap is verenigd in gebed, in het verdriet van dit afscheid, in de herinnering aan een oprechte christen, een Afrikaan die geloofde in de verrijzenis van Afrika.