Geslaagde conferentie over de Ouderdom in de Mozes en Aäronkerk in Amsterdam

9 juni 2018

In de Mozes en Aäronkerk in Amsterdam hield de Gemeenschap van Sant’Egidio vandaag een conferentie met de titel ‘De schoonheid van de ouderdom’. In een tijd waarin ouderen steeds vaker de vraag krijgen: ‘hoe lang wil je ons nog tot last zijn?’, bracht Sant’Egidio in beeld hoe mooi ouderen juist in hun kwetsbaarheid zijn.

De conferentie begon met een lunch, waarin de gasten iets konden proeven van de vriendschap van Sant’Egidio met de ouderen. De 150 deelnemers aan de conferentie waren ouderen (de oudste deelnemer was 94), professionals en vrijwilligers, afkomstig uit kerkelijke en niet-kerkelijke kringen, die open met elkaar in gesprek gingen onder leiding van dagvoorzitter Laetitia van der Lans. Als sprekers traden op: auteur Vonne van der Meer, journalist Gerbert van Loenen, documentairemaker Anne Christine Girardot en Katrien van de Weghe van Sant’Egidio.

Vonne van der Meer droeg fragmenten over ouderdom voor uit haar eigen werk. Wat als we een oudere net zo liefdevol benaderen als een baby’tje? Ook belichtte ze hoe de vele krantenkoppen over wat ouderen de samenleving kosten, ouderen het gevoel kunnen geven dat ze ongewenst zijn. Terwijl “ouder worden een zekerheid is. De rest is avontuur.”

Gerbert van Loenen vroeg zich af waarom de discussie over voltooid leven (het recht op een vrijwillig levenseinde voor een gezonde oudere) die in Nederland zeer actueel is, in de media zo kritiekloos wordt gevoerd. Er worden weinig vragen gesteld over ouderen die daardoor het gevoel krijgen dat ze de samenleving tot last zijn. Door de fixatie op geluk in onze samenleving, lijkt het leven niet meer van waarde voor wie kwetsbaar is en steeds minder kan. Hij pleitte voor een samenleving waarin ruimte is voor mensen die aftakelen.

Anne Christine Girardot toonde fragmenten uit haar gevoelige documentaire ‘Tijd om te sterven’, over haar vrijwilligerswerk in een hospice. Het hospice leerde haar dat het er om gaat, dat je er bent. Meer niet. “Juist in de broze kwetsbaarheid van iemand voor wie het einde van het leven nadert, is iemand helemaal mens. En staat hij ons ook toe om zelf helemaal medemens te zijn.”

Katrien Vande Weghe vertelde over haar vriendschap met de ouderen en over het huis van Sant’Egidio in Antwerpen, ‘Simeon en Hanna’, waar acht ouderen wonen in een familiale sfeer. Onder de vrijwilligers zijn ook veel migranten, die blij zijn voor de ouderen te kunnen zorgen, omdat ze niet voor hun eigen ouders kunnen zorgen. Zo vinden migratie en vergrijzing elkaar.

Ze benadrukte dat onze tijd ouderen nodig heeft. In onze gehaaste samenleving hebben zij juist tijd om met anderen door te brengen. Vanuit de ervaring met hun eigen zwakheid en verlies zijn ze in staat anderen nabij te zijn. Voor jongeren kan de vriendschap met een oudere een plaats van onverdeelde aandacht zijn waar ze zich altijd welkom voelen. We moeten ons daarom afvragen hoe we ouderen een plaats en een taak in de samenleving kunnen geven. Dat begint bij een nieuwe kijk op ouderdom als een eigen levensfase.

PERS

Katholiek Nieuwsblad: ‘We hebben de ouderen nodig’

Nederlands Dagblad: Voorbij het zwitserlevengevoel 

foto’s: Eiko Waleson